ยามจน - ยามมี
ยามมี มันก็มี มีเหลือล้น
แล้วกลับจน มันก็จน จนหนักหนา
อนิจจัง ดังนี้ ไม่ดีนา
ต้องขอลา อนิจจัง ดังนี้แล ฯ
ยามจน ก็จน จนเต็มที่
แล้วกลับมี มันก็มี มีหนักหนา
อนิจจัง ดังนีี ดีนักนา
ไม่ขอลา อนิจจัง ดังนี้เลย ฯ
ไม่รู้-ไม่ชี้ ดีนัก รู้กจักใช้
นึกอะไร แล้วทิ้ง นั่งนิ่งเฉย
ไม่ต่อเรื่อง เครื่องทุกข์ สุขเสบย
ใครไม่เคย ลองดู จะรู้ดี ฯ
ธรรมะจากสวนแก้ว