ปล่อยวาง
เขาทำดี ทำชั่่ว ตัวเของเขา
อย่าเอาเหา ใส่หัว ของตัวหนา
มันจะยุ่ง นุงนัก หนักอุรา
ตามยถา- กรรมเขา เราสบาย ฯ
สมัยใด ทำใจ ให้ผุดผ่อง
จากหม่นหมอง ราคิน สิ้นทั้งหลาย
จะพบสข สดใส ใจสบาย
อภิปราย คงไม่ชัด ปัจจัตตัง
นึกนึกแล้ว ก็น่า อนาถหนา
เพราะตัณหา ดายุ่ง ออกนุงถัง
ต้องรบรา ฆ่ากัน ลั่นลือดัง
ใครพลาดพลั้ง แล้วก็ตาย วายชีวา ฯ
ธรรมะจากสวนแก้ว