0 สมาชิก และ 5 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Happy time วันแรกที่มาถึง Sydney ก็แปลกๆ กึ่งดีใจ เกิดทำถามว่า เรามาถึงแล้วหรือนี้ แล้วมาทำไรละ นั่งเครื่องเกือบ 9 ชั่วโมง ร้องไห้มาด้วย ก็คิดถึงม่าม้า กับครอบครัว เดินทางมาคนเดียวกับใจเต็มร้อยกับสาวร่างเล็กๆ มาถึงสนามบิน เพื่อนที่รักที่สุด อ้วนตุยืนยิ้มแป้น พร้อมอ้าแขนรับ ความอบอุ่นก็เกิดขึ้น นุกกี้ของเรานี้เอง และแล้วการผจภัยก็เกิดขึ้น ทุกอย่างดูแพงไปหมด วันแรกก็มาม่าเลยคะ เพลียนิดหน่อยขอตัวนอนดีกว่า วันที่ 2 รู้ว่าบ้าอะไรขึ้นมา อยากลองวิชา ออกหางานครั้งแรกในต่างแดน จากสาว office ต้องเดินหางาน สองข้างทางถนน ตอนนี้ความรู้สึกเหนื่อยไม่มี มีแต่ความสนุกและตื่นเต้น และแล้วก็ได้ผล ได้งานตามที่หมาย 1 ร้านคืน style take away อีก 1 style restaurant ตลกเนอะปรากฎว่า 2 ร้านที่ทำเป้นคู่แข่งกัน ทำอย่างไรดีละ ร้านกลับอยู่ตรงข้าม แต่ด้วยความสามารถ และเอาตัวรอด ก็อุตสาทำมาได้ 1 เดือนเต็ม ชีวิตหลังจากนี้น่าตื้นเต้นกว่า คืนนี้ขอนอนก่อนดีกว่า หลับฝันดีคะ และแล้วชีวิตแห่งความเป็นจริงก็เริ่มในแดนที่ใครๆก็อยากมาถึง ในแดนที่แตกต่างที่เรียกว่าเมืองนอก แท้จริงแล้วก็เป็นเพียงแผ่นดินที่มีคนอาศัยอยู่หลายเชื่อชาติ ต่างธรรมเนียม วัฒนาธรรม การเรียนรู้ ก็เกิดขึ้น ทำอย่างไรดีเพื่อความรู้รอด การปรับตัวและอดทนเป็นคำตอบที่ทำให้ผู้หญิงตัวเล็กคนนี้อยู่ได้ และอีกอย่าง ก็อยู่ด้วยหัวใจ หัวใจที่ Hapyy คะ การเจอโลกอีกใบหนึ่งที่แตกต่างนั้นช่างคุ้มค่าจริงๆนะ จะบอกให้ ได้เพื่อนใหม่ ได้ทางเรื่องใหม่ ที่จากเมื่อก่อนตัวเลือกมีแต่เราก็เลือกได้เพียงในกรอบนะ ชีวิตที่นี้ต่างกันที่ เราอยู่กับสังคมที่มีความรับผิดชอบด้วยกัน การพึ่งตัวเองเป็นพฤติกรรมที่คนที่นี้เค้าทำกันนะ เริ่มจากการการเรียนที่นี้ดีจัง ต้องกล้าเท่านั้นถึงจะเป็นเด็กเรียนได้ คือกล้าถามเมื่อไม่รู้ กล้ายอมรับเมื่อไม่รู้ จึงเป็นเหตุให้สังคมที่นี้เค้ากล้าที่จะทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้อง อย่ากลัวและคลอยตามไปด้วยทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ดี ( เมื่อก่อน ) แต่หน้าที่อีกอย่างที่สาวผู้นี้ดิ้นรนอีก คือการทำงาน ( ทำงานในต่างแดน ) จากตอนที่แล้วชีวิตก็เปลี่ยนโดยการทำตามใจตัวเอง เราเกิดทำถามในใจว่าเรามาถึเมื่องนอกแล้ว หากมัวแต่ทำร้านไทยอีกอย่างนี้ภาษาเราต้องไม่พัฒนาอย่างแน่นอน และแล้วสาวเจ้าก็ตัดสิ้นใจออกจาดร้าน thai เดินหางานร้าน ฝาหรั่ง โชดดีจังได้ร้านที่ชื่อว่า Elwarp เจ้านายและแม่เจ้านายใจดีมากๆๆๆๆ เป็นชาวอีรัก ทุกคนรักเราเหมือนลูก Happy มาก เค้าสอนภาษา เค้าสอนทุกอย่างที่ภูมิใจสุดก็คงเป็นการทำกาแฟ ( เป็นคนที่ไม่ทานกาแฟ ) แต่ระดับทำกาแฟถือว่าระดับแนวหน้า very good . และแล้วชีวิตก็เปลี่ยนแปลงอีกครั้ง ตัดสินใจเพื่อต้องการความก้าวหน้าและการเรียนรู้ชีวิตที่แตกต่าง ( ความไม่พอดี ) แต่ก็นับมาโชคดีอีก เจอร้านใหม่ style ฝรั่งเศษ และร้าน cafe เล็ก ๆ ทั้ง 2 ร้าน ทั้ง 2 ร้านเจ้านายใจดีอีก ร้าน cafe ส่งเราเรียนวิธีการทำกาแฟที่ถูกต้อง จนกระทั้งได้ใบ cer ตอนนี้ก็เรื่อยๆ เก็บตั้งรอเที่ยวๆ แต่ดีใจนะที่ม้าม่ามาเที่ยวที่นี้แล้วด้วย มีน้อง หลาน และน้า มาพร้อมกัน ชีวิตกลุ่มใหญ่ก็ผจญภัยกัน ทั้งสนุก ตลก ขำๆๆๆ แบบว่า verrryyyy happppy เลย ชีวิตคนเราก็แค่นี้นะ อยากบอกทุกคนนะ ทุกคนสามารถเลือกได้ เลือก Happpy มันก็ happy ชีวิตมี 2 ด้านนะ เมื่อเราเห็นอีกด้านก็อย่าลืมว่ายังมีอีกด้านที่เราก็สามารถมองได้ อย่ามองแง่เดียวนะ ขอตัวทำรายงานดีกว่า (ดองไว้ 1 week แล้ว ) ชีวิตการท่องเที่ยว กลับมาแล้ว การบ้านก็ผ่านฉลุย ดีใจจัง เ ปลี่ยนหัวข้อเป็นการเดินทางแห่งความรัก ขอบคุณความรักทุกๆความรักที่เดินเข้ามาในชีวิตของสาวน้อย มันช่างตุ้มค่าจริงๆ ขอบคุณ ม้าม่า เด พี่ชาย น้องชาย และฟัด ที่ทำให้ชีวิตของสาวน้อยคนนี้เป็นสีชมพู่ ช่างบริสุทธิ์จริง ว่าแล้วก็คิดถึงนะขอแนะนำศูนย์แนะแนวการศึกษาต่อต่างประเทศทั่วโลก ที่ www.vcharkarn.com/gointer