สามัคคี
อันบ้านเรือน ใหญ่โต รโหฐาน
มีเสาทาน หลานต้น ่จึงทนไหว
เกิดเป็นคน อยู่เดียว ก็เปลี่ยวใจ
ต้องอาศัย พงกพ้อง พี่น้องนา ฯ
จะหาใคร เหมาะใจ ที่ไหนเล่า
ตัวของเรา ยังไม่ เหมาะใจหนา
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
รู้ล่วงหน้า เสียก่อน ไม่ร้อนใจ ฯ
ทุกข์สุขอยู่ ที่ใจ มิใช่หรือ
ถ้าใจถือ ก็เป็นทุกข์ ไม่สุขใส
ถ้าไม่ถือ ก็เป็นสุข ไม่ทุกข์ใจ
เราอยากได้ ความทุกข์ หรือสุขนา ฯ
ธรรมะจากสวนแก้ว
