ผู้ป่วยโควิด-19 ที่ไม่แสดงอาการวิตกกังวลหรือความเครียด

[lcbetasia]

ในช่วงก่อนเริ่มมีอาการ เขามีอาการปวดหัวเล็กน้อยและหูอื้อชั่วคราว และไม่มีรายงานบาคาร่าเหตุการณ์ส่วนตัวหรือการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสถานะสุขภาพ เขาถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลทันที ซึ่งเขาเข้ารับการตรวจวินิจฉัยหลายครั้ง การตรวจทางระบบประสาทตามวัตถุประสงค์ไม่สามารถเปิดเผยความผิดปกติได้ RMN เป็นลบเช่นเดียวกับ EEG; การทดสอบทางพิษวิทยามีผลลบต่อแอลกอฮอล์ ฝิ่น แอมเฟตามีน บาร์บิทูเรต แคนนาบินอยด์ โคเคน เบนโซไดอะซีพีน เมทาโดน และความปีติยินดี การตรวจเลือดเป็นเรื่องปกติเช่นเดียวกับ echo-Doppler (TSA) ของหลอดเลือดแดงใหญ่เหนือหลอดเลือด การตรวจหัวใจ และการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ นักประสาทวิทยาที่เชี่ยวชาญในเด็ก/ผู้ใหญ่ ไปเยี่ยมผู้ป่วย แต่ไม่มีการวินิจฉัยทางจิตเวช และผู้ป่วยก็ออกจากโรงพยาบาล

ในวันต่อมา เขาแสดงความจำเสื่อมและความสามารถในการเรียนรู้ข้อมูลใหม่ได้ดี แต่ยังคงแสดงให้เห็นความบกพร่องของความจำถอยหลังเข้าคลอง สิบวันหลังจากเริ่มมีอาการ เขาเข้ารับการประเมินทางประสาทวิทยาจำนวนมาก รวมถึงการสัมภาษณ์ทางคลินิกกับผู้ป่วยและผู้ปกครอง ชุดทดสอบความรู้ความเข้าใจ และการทดสอบทางจิตวินิจฉัยบางอย่าง ได้รับความยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากผู้ปกครองของผู้ป่วยเพื่อเผยแพร่รายงานกรณีนี้ การศึกษาดำเนินการตามหลักการของปฏิญญาเฮลซิงกิ

การประเมินทางประสาทวิทยา พ่อแม่และผู้ป่วยสัมภาษณ์ทางคลินิก ผู้ปกครองรายงานว่าไม่มีประวัติเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจหรือเครียดอย่างมีนัยสำคัญในปีที่ผ่านมา ในช่วงมัธยมต้น (เมื่อ 5 ปีก่อน) มีเรื่องขัดแย้งกับเพื่อนร่วมโรงเรียนบางคนได้รับการแก้ไขทันทีโดยไม่มีผลกระทบที่ชัดเจน เด็กชายถูกอธิบายว่าเป็นคนเข้าสังคมและไม่มีสัญญาณของความทุกข์ทรมานทางอารมณ์ ผู้เป็นแม่รายงานว่าการถอนตัวจากการเข้าสังคมจากเหตุฉุกเฉินของโรคระบาด ดูเหมือนจะส่งผลกระทบทางจิตใจอย่างมีนัยสำคัญ ทั้งจากการไม่มีโอกาสได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ (ที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลอื่น) และสำหรับความเป็นไปไม่ได้ที่จะบรรเทาความ ความตึงเครียดจากการเล่นกีฬา (การฝึกวอลเลย์บอลถูกระงับไปหลายสัปดาห์เนื่องจากการระบาดใหญ่)

ในระหว่างการสัมภาษณ์ของผู้ป่วย เขารายงานว่าเขาทราบถึงความบกพร่องในความทรงจำในอดีต เขาดูเศร้าเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่ไม่ได้ปวดร้าวกับปัญหา เขาแสดงให้เห็นว่าต้องจำผลที่ตามมาของการระบาดใหญ่และเสียใจอย่างยิ่งกับสภาพปัจจุบัน เขารายงานว่าปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของเขา (มากกว่าช่องว่างความจำถอยหลังเข้าคลอง) คือ “ ถูกล็อคและไม่สามารถออกไปได้” ในช่วง 10 วันนับจากเริ่มมีอาการ ด้วยความช่วยเหลือจากครอบครัวและเพื่อนฝูง เขารายงานว่าเขากำลังสร้างความทรงจำบางอย่างขึ้นใหม่แต่ไม่ใช่ด้วยการดึงข้อมูลโดยตรงเสมอไป บางครั้งเขามี "แสงวูบวาบ" ซึ่งไม่อนุญาตให้เขาเข้าถึงหน่วยความจำที่ชัดเจนทั้งหมด

การทดสอบทางประสาทวิทยา ผู้ป่วยไม่แสดงอาการวิตกกังวลหรือความเครียดในระหว่างการทดสอบ ตารางที่  1แสดงผลการทดสอบที่ให้กับผู้ป่วย ได้ทำการทดสอบ malingering (แม้ว่าจะมีข้อมูลเชิงบรรทัดฐานตั้งแต่อายุ 18 ปี) แบบสอบถาม SIMS [ 12 ] ซึ่งแสดงคะแนนปกติโดยรวม บ่งชี้ว่าไม่มีพฤติกรรมจำลอง โดยมีเพียงระดับย่อยที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติของหน่วยความจำเพียงเล็กน้อยเกินกว่า คัทออฟ (คะแนน = 4, คัทออฟ = 2) ในการแยกแยะความบกพร่องทางความรู้ความเข้าใจทั่วไปและไม่ใช่หน่วยความจำที่เลือกได้ เราได้ดำเนินการมาตราส่วน WAIS-IV [ 13 , 14]. เด็กชายได้รับคะแนนที่อยู่ภายในบรรทัดฐานหรืออยู่ในช่วงที่สูงกว่าเกณฑ์ปกติ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสามารถที่ดีของทั้งความฉลาดทางผลึกและของเหลว (IQ = 117) ด้วยเป้าหมายเดียวกัน ชุดการทดสอบการทำงานขององค์ความรู้ในวัยรุ่นอายุ 16-18 ปี (Bateria di Valutazione Neuropsicologica) ได้รับการจัดการ หน่วยความจำแอนทีเกรดได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างสมบูรณ์ในองค์ประกอบต่างๆ ได้แก่ หน่วยความจำระยะสั้น หน่วยความจำในการทำงาน และหน่วยความจำระยะยาว

[Arunothatha]

ขอบคุณครับสำหรับข้อมูลดีๆที่รักนำมาเผยแพร่ให้กับสมาชิกในกลุ่ม